متخصصان چه پیش‌بینی‏‌هایی برای وضعیت بازار کار دارند؟

چالش‏‌های مدیران در سال جدید

دو شنبه 1404/02/01 08:53 دسته بندی: مدیران کد خبر: 46854

عظیم اظهر، بنیان‌گذار خبرنامه Exponential View:

برندگان واقعی سال جدید فقط نیروی کار خبره در هوش مصنوعی نخواهند بود، بلکه مدیرانی خواهند بود که به هوش مصنوعی مسلط باشند.

آنها مانند رهبران ارکستری هستند که می‌توانند سمفونی سیستم‌های هوش مصنوعی را به گوش‌نوازترین حالت ممکن هدایت کنند.

این مدیران تعریف برتری را تغییر خواهند داد و از چت‌‌بات‌‌های ساده هوش مصنوعی فراتر رفته و فرآیندهای پیچیده‌‌ای را ایجاد و مدیریت خواهند کرد که در آن انسان‌‌ها و سیستم‌های هوش مصنوعی پا به پای هم کار می‌کنند.

تیم‌‌های آنها نه تنها سریع‌‌تر پیش می‌‌روند، بلکه نتایج بهتری هم کسب می‌کنند و کارهای بهتری ارائه خواهند داد.

لوئیز بالارد، از بنیان‌گذاران شرکت مشاوره‌‌ Atheni.ai:

در سال جدید دیگر کافی نیست که فقط از چت‌‌جی‌‌پی‌‌تی برای کاری مثل نوشتن یک ایمیل متفاوت استفاده کنید. تفاوت این کاربرد، با استفاده واقعی از هوش مصنوعی مثل این است که بگویید چون داخل یک جنگنده نشسته‌‌اید، خلبان جنگنده هستید. در عین حال، برندگان سال جدید آنهایی نیستند که بیشترین بودجه‌‌ها را در اختیار دارند، چون تا همین حالا هم میلیارد‌‌ها دلار در پروژه‌‌های ناموفق به هدر رفته است. برندگان، رهبران کسب و کاری خواهند بود که سازمان‌های خود را در مسیری هدایت می‌کنند که ثابت کنند تحول واقعی زمانی می‌تواند اتفاق بیفتد که تمام نقش‌‌ها به صورت روزانه با هوش مصنوعی مولد در تعامل باشند. این موج تکنولوژی متفاوت است. حالا موفقیت به انسان‌‌ و ذهنیت او بستگی دارد و این یک تغییر بنیادی در نحوه کار ماست. در سال پیش‌‌رو این تفاوت تعیین‌‌کننده خواهد بود.

اریکا بورن، مدیر منابع انسانی گروه بورس لندن:

سال جدید، سال چالش‌‌برانگیز دیگری برای رهبران سازمان‌ها خواهد بود که نیازمند تمرکز، توانایی هدایت تغییرات و به‌ویژه همدلی و شمول است. کلید مدیریت موثر تیم‌‌های چندنسلی و سازگاری با محیط‌‌های کاری پیچیده‌‌تر، درک نیازهای نیروی کار است.

ایجاد فضای باز و ارزش قائل شدن برای دیدگاه‌‌های گوناگون برای تشویق همکاری و نوآوری حیاتی است. با تحول پیوسته محل‌‌های کار، ابزارهای هوش مصنوعی وظیفه پشتیبانی از تیم‌‌ها را برعهده می‌‌گیرند، وظایف روتین را انجام می‌دهند و بینش‌‌های عملی ارائه می‌کنند تا همه بتوانیم روی کارهای تاثیرگذارتر و خلاقانه‌‌تر تمرکز کنیم. اما هرچه وابستگی ما به تکنولوژی بیشتر شود، نیاز به ارتباط انسانی معنادار هم افزایش می‌‌یابد. در دنیایی که به سرعت در حال تحول است، فقط آن دسته از محیط‌‌های کاری که بتوانند تعادل بین پیشرفت‌‌های تکنولوژی و رهبری همدلانه را حفظ کنند، واقعا شکوفا خواهند شد.

کوین دیلینی، مدیرعامل و سردبیر شرکت پژوهشی در حوزه آینده کار و رسانه «چارتر»:

در سال جدید معلوم می‌شود که هوش مصنوعی چگونه تجربه کاری را تغییر خواهد داد. اولین سوال این است که آیا هوش مصنوعی باعث کاهش همکاری کارکنان می‌شود؟ تحقیقات اخیر نشان داده زمانی که توسعه‌‌دهندگان نرم‌‌افزار به ابزارهای هوش مصنوعی دسترسی دارند، کمتر با یکدیگر تعامل می‌کنند. دوم، ممکن است کارکنانی که از این ابزارها بهره می‌‌برند، میزان رضایتشان از کار کمتر شود؟

مطالعات دیگری نشان داده که هنگام استفاده از هوش مصنوعی، به‌رغم افزایش بهره‌‌وری و نوآوری در آزمایشگاه‌‌های صنعتی، ۸۲‌درصد از دانشمندان به دلیل کاهش خلاقیت و استفاده ناکافی از مهارت‌‌هایشان، از شغل خود احساس رضایت کمتری دارند. با ریشه دواندن هوش مصنوعی در روتین‌‌های کاری ما، بهترین رهبران با این چالش‌‌ها مقابله خواهند کرد و اجازه نخواهند داد که بحران‌‌ساز شود.

سایمون گیل‌‌بادی، استاد روان‌پزشکی دانشگاه «یورک»:

تنهایی قاتلی خاموش است که آسیبش با کشیدن روزانه ۱۵ نخ سیگار برابری می‌کند. از آن گذشته، خطر ابتلا به افسردگی را دو برابر می‌کند و موجب افزایش غیبت در محیط کار، حضور بدون بهره‌‌وری و استعفا می‌شود. پیش از پاندمی، تنهایی سالانه هزینه‌‌ای معادل ۲.۵ میلیارد پوند برای کارفرمایان بریتانیا دربرداشت، اما احتمالا اکنون این هزینه بیشتر شده باشد. کار ترکیبی که هنجار جدید کاری است، می‌تواند احساس انزوا را تشدید کند. گروه‌‌های آسیب‌‌پذیر شامل مجردها، افراد دارای معلولیت و کارکنان دورکار بیشتر در معرض آسیب آن هستند. این مشکل قابل حل است و باید در اولویت قرار گیرد. راهکارهایی مانند تقویت ارتباطات و تغییر در نحوه ارزیابی‌‌های شغلی، همراه با مداخلات

شناختی-رفتاری، می‌توانند به مقابله با این معضل کمک کنند. همچنین، تنهایی مدیران عامل، رهبران سازمانی و مدیران را هم به شدت تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و استعفا در این گروه به بالاترین حد خود رسیده است. رهبری سازمان می‌تواند واقعا افراد را در موقعیت تنهایی قرار دهد.

اِما جیکوبز، نویسنده فایننشال تایمز:

امسال، حوزه منابع انسانی تحت بررسی دقیق‌‌تری قرار خواهد گرفت. اقدامات مربوط به تنوع و برابری و شمول (DEI) تحت‌تاثیر سیاست‌‌های ملقب به «ضد بیداری»، به‌ویژه در آمریکا با واکنش‌‌های منفی مواجه شده‌‌اند. نمی‌‌دانم این وضعیت برای کارکنان مسن‌‌تر چه سرنوشتی به همراه دارد؛ آن هم با توجه به تعداد پیام‌‌هایی که هر بار با انتشار مطلبی درباره تبعیض سنی دریافت می‌‌کنم و می‌‌دانم افراد چقدر دچار احساس ناامیدی و بی‌‌توجهی شده‌‌اند.

مدیران باید به جای جذب نیروی کار خارجی، به شیوه‌‌های خلاقانه‌‌تری برای آموزش مجدد کارکنان یا جابه‌‌جایی‌‌شان فکر کنند. یکی از نقاط ضعف بزرگ نیروی کار، فقدان تفکر ابتکاری درباره رشد و حفظ کارکنان مسن‌‌تر است. ممکن است در سال پیش رو این وضعیت تغییر کند؟

آنجلی راوول، دبیر «آینده کار» فایننشال تایمز :

اینکه بخواهی «تمام وجودت را ویرایش نشده سر کار بیاوری» خیلی وضعیت ایده‌‌آلی نیست و در سال جدید کمتر شاهد آن خواهیم بود. تشویق کارکنان به کنار گذاشتن نقاب خود، فقط خطر بروز شکاف‌‌های سیاسی و افشای بیش از حد مسائل شخصی را به همراه دارد که هم طرفین را ناراحت می‌کند و هم می‌تواند باعث خصومت شود. آن‌‌وقت در شرایطی که در هر گوشه‌‌ از محل کار، فردی دلیلی برای خشم و عصبانیت دارد، مدیران می‌‌مانند که باید بین این نیروها پل ارتباطی برقرار کنند.

حمایت‌‌گری در مواجهه با بیماری‌‌ها و بحران‌ها حیاتی است، اما باید بین شفافیت لازم و جزئیات غیرضروری تعادلی برقرار شود. حالا که کار ترکیبی مرزهای شخصی و حرفه‌‌ای را مبهم کرده است، حفظ تعادل بین اصالت و احتیاط در بیان نکات شخصی اهمیت ویژه‌‌ای پیدا می‌کند.

کریس روولی، پژوهشگر مهمان در کالج کلوگ دانشگاه آکسفورد و استاد افتخاری دانشکده بایز بیزنس لندن:

در سال جدید شاهد تنش فزاینده‌‌ای بین اخلاق کاری و مسوولیت اجتماعی شرکت‌ها خواهیم بود. تغییرات در این زمینه پیوسته و بی‌‌وقفه خواهد بود؛ به‌‌ویژه برای کارکنان جوان. چرخش در اخلاقیات کاری فردی ناشی از تفکرات حول «درجا‌‌ زدن» در جوامعی است که قادر به تحول نیستند. دیگر فرقی نمی‌‌کند چقدر سخت کار کنید، پیشرفت عملا غیرممکن است.

دیدگاه چنین جوامعی این است که بهتر است زیاد زحمت نکشی. از سوی دیگر، استفاده گسترده از شبکه‌‌های اجتماعی برای «نام بردن و شرمسار کردن» کسب و کارهایی که با کارکنان و مشتریان برخورد نادرست و غیراخلاقی دارند، رایج شده است و همین باعث تنش فزاینده بین اخلاق کاری و مسوولیت اجتماعی شرکت‌ها می‌شود.

این دو روند هم به فرهنگ‌‌های سازمانی مرتبط هستند که معمولا توسط رهبران سازمان و اقدامات و دیدگاه‌‌هایشان شکل می‌‌گیرند و حفظ می‌‌شوند؛ یا نابود می‌‌شوند.

به فاجعه حاصل از سخنرانی زشت و اشتباه جرالد رتنر در سال ۱۹۹۱ فکر کنید(رتنر مدیرعامل شرکت بزرگ جواهراتی بود که در سخنرانی‌اش کیفیت محصولات خودشان را با تمسخر زیر سوال برد و شرکتش یک‌شبه نابود شد). نسخه معاصر آن ایلان ماسک با تسلاست. خلاصه بگویم، ضرب‌‌المثل قدیمی «فرهنگ، استراتژی را یک لقمه چپ می‌کند» همچنان به قوت خود باقی است.

منبع: Financial Times