مواضع اقتصادی دو نامزد ریاست‌جمهوری

شنبه 1404/03/17 22:32 دسته بندی: اقتصاد کلان کد خبر: 8372

به نظر می‌رسد که ایشان وجود تحریم‌‌‌ها و عدم‌پذیرش FATF را که مانع عمده‌ای در رابطه تجاری و مالی با دنیا و جذب سرمایه خارجی و محدودکننده صادرات و واردات تکنولوژی شده و باعث خروج سرمایه داخلی از کشور می‌شود جدی نمی‌‌‌دانند. ایشان به‌جای اتخاذ سیاست‌‌‌های اقتصادی مشخص از طرح‌‌‌های زیادی صحبت می‌کنند؛ بدون آنکه مشخصات و امکان‌پذیری آن طرح‌‌‌ها را ارائه دهند. گویی نقش عملیاتی زیادی برای دولت که فاقد منابع مالی و کارآمدی است قائل می‌‌‌شوند. به نظر می‌رسد که ایشان نه‌تنها مشکلی با طرح‌های «نور» و «صیانت» ندارند، بلکه از این طرح‌‌‌ها که موجب آزردگی جوانان و محدود کردن متخصصان و مهاجرت آنها شده و نیز مانع همدلی و نزدیکی مردم با حاکمیت می‌شود، حمایت می‌کنند. عدم‌همدلی و نزدیکی مردم با حاکمیت، موجب افزایش عدم‌اطمینان در اقتصاد و کاهش سرمایه‌‌‌گذاری می‌شود. بنابراین در مجموع مواضع ایشان در حوزه‌‌‌های سیاست خارجی، سیاست داخلی و اقتصادی نمی‌تواند جهشی ایجاد کند یا حتی رونقی به وجود آورد.

از طرف دیگر آقای پزشکیان برای رونق و پیشرفت اقتصادی؛ رفع تحریم‌‌‌ها و پذیرش FATF را ضروری می‌‌‌دانند، دخالت دولت و نهادهای نظامی را در اقتصاد صلاح نمی‌‌‌دانند، توسعه روابط صلح‌‌‌آمیز با دنیا را لازم می‌‌‌دانند، با طرح نور و محدودیت اینترنت موافق نیستند، بر شایسته‌‌‌سالاری و ایجاد فرصت برای همه نیروهای متخصص و شایسته تاکید دارند، بر حمایت و ایجاد مشوق برای پیشرفت مناطق محروم و مرزی تاکید دارند، بر ضرورت برخورد با فساد، کاهش فاصله طبقاتی، استقرار عدالت اجتماعی، ایجاد وفاق و همدلی بین گروه‌‌‌ها و دسته‌‌‌های مختلف سیاسی و عقیدتی و قومی تاکید دارند و بر جذب سرمایه‌‌‌های انسانی و مادی ایرانیان خارج از کشور تاکید می‌کنند. ایشان می‌‌‌دانند که همه‌چیز را نمی‌‌‌دانند و طراحی سیاست‌‌‌ها و برنامه‌‌‌های اقتصادی را در چارچوب جهت‌‌‌گیری‌‌‌های مزبور برعهده نیروهای متخصص و مجرب مربوطه می‌‌‌گذارند. به نظر می‌رسد که ایجاد رونق و پیشرفت اقتصادی با مواضع و باورهای دکتر پزشکیان دست‌یافتنی‌‌‌تر است.