عجب سعادت غمناکی

امروز سالروز درگذشت منوچهر آتشی شاعر نام‌آشنای معاصر است. از او به عنوان یکی از مهم‌ترین چهره‌های شعر ایران پس از انقلاب نیما یاد می‌کنند. آتشی متولد سال ۱۳۱۰ در روستای دهرود بخش بوشکان در بوشهر بود و تحصیلات ابتدایی و دوره متوسطه را در بوشهر گذراند و برای گذراندن دوره دانشسرای مقدماتی به شیراز رفت. او در سال ۱۳۳۳ آموزگار شد و در شهر بوشهر و اطراف آن به تدریس پرداخت و در سال ۱۳۳۹ به دانشسرای عالی تهران وارد شد و در رشته زبان انگلیسی لیسانس گرفت و پس از آن در دبیرستان‌های قزوین دبیر شد. او در پایان سال‌های خدمتش به‌عنوان ویراستار در انتشارات سازمان رادیو و تلویزیون مشغول کار شد و سرانجام در سال ۱۳۵۹ بازنشسته شد و به بوشهر بازگشت.

شنبه 1404/03/17 16:42 دسته بندی: اخبار فرهنگ و هنر کد خبر: 29533

آتشی از سال ۱۳۳۳ انتشار شعرهایش را شروع کرد و در فاصله‌ چند سال توانست در شمار شاعران توانمند معاصر نامش را مطرح کند. نخستین مجموعه‌ شعر او با عنوان «آهنگ دیگر»‌ در سال ۱۳۳۹ در تهران چاپ شد و توجه بسیاری از بزرگان ادبیات را جلب کرد. منوچهر آتشی سال ۱۳۸۴درست در چنین روزی بر اثر ایست قلبی در ۷۴ سالگی در بیمارستان سینای تهران درگذشت و در زادگاهش بوشهر به خاک سپرده شد. او چند روز قبل از مرگش به عنوان چهره ماندگار ادبیات معرفی شده بود. از او کتاب های زیادی همچون آهنگ دیگر، آواز خاک، دیدار در فلق‌، بر انتهای آغاز، وصف گل سوری، گندم و گیلاس، زیباتر از شکل قدیم جهان، چه تلخ است این سیب، خلیج و خزر و.... به یادگار مانده است. پیش‌تر درباره او مطالبی را در همین صفحه منتشر کردیم و حالا چند شعر کوتاهش را بخوانید.

خانه ات سرد است؟

خورشیدی در پاکت می‌گذارم و برایت پست می‌کنم

ستاره کوچکی در کلمه‌ای بگذار

و به آسمانم روانه کن ...

بسیار تاریکم!

تو مثل لاله پیش از طلوع دامنه‌ها

- که سر به صخره گذارد،

غریبی و پاکی

ترا، ز وحشت توفان، به سینه می‌فشرم

عجب سعادت غمناکی

تو از کدام بیابان تشنه می‌آیی ای باد

که بوی هیچ گلی با تو نیست