بزرگداشت مترجم منشور کوروش برگزار شد

مراسمی برای پایمردی یک پژوهشگر

عبدالمجید ارفعی، مترجم منشور کوروش و گل‌نبشته‌های هخامنشی، در آیین بزرگداشتش که با عنوان «هزار نامه خوان» در خانه هنرمندان برگزار شد، متن یکی از کتیبه‌های قدیمی نوشته شده به زبان «اکدی» متعلق به ۱۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح را در ستایش زن قرائت و ترجمه و آن را تقدیم به زنان ایران کرد.

شنبه 1404/03/17 17:30 دسته بندی: اخبار فرهنگ و هنر کد خبر: 22466

همچنین رضا امیرخانی، نویسنده و داستان‌نویس، در این نشست با خواندن داستانی از سفرنامه خود به یک کشور فارسی‌زبان، مقام ارجمند زبان مادری‌مان فارسی را گرامی داشت و از عبدالمجید ارفعی به عنوان یکی از بانیان و حافظان زبان فارسی و انتشار آن در سطح بین‌المللی قدردانی کرد.

در ادامه رضا آزمایش و فرهاد آزاد از دوستان دوران دبیرستان استاد عبدالمجید ارفعی در مدرسه البرز خاطراتی را از آن دوران شرح دادند.

آزمایش گفت: زمانه به شکل خاصی عجیب بود و به جایی رسیده بود که به کلی قابل‌مقایسه با شرایط کنونی نیست. درآن دوران مدرسه البرز یکی از بهترین مدارس بود که دانشمندان بسیاری از دل آن مدرسه بیرون آمدند که یکی از آنها مجید بود. او فقط درس می‌خواند و تحقیق می‌کرد و به نقاشی علاقه‌مند بود و بسیار مفتخریم که از بین همکلاسی‌هایمان چنین دانشمند ارزشمندی رشد کرد و سایه‌اش ایران را فراگرفت. همچنین به اعتقاد من حضور جوانان در این مراسم سخن تازه‌ای دارد و به اعتقاد من این حضور به معنای دل در گرو ایران داشتن است. او ادامه داد: ارفعی در خواندن کتاب در زمینه‌های مختلف علمی و فرهنگی همت بسیار داشت و زمانی که عارضه چشمی بر او پیش آمد و دیگر نتوانست بخواند و بنویسد او یک سال تمام فقط درس را گوش داد و به صورت شفاهی امتحان‌ها را پاسخ می داد و آن سال با رتبه خوب قبول شد. او زمانی که در دانشگاه ادبیات می‌خواند به دانشجویان بسیاری در یادگیری دروس کمک می‌کرد.

فرهاد آزاد نیز توضیح داد: درباره عبدالمجید ارفعی دنبال کلمه بودم تا بتوانم او را توضیح دهم. زیرا او را دانشمند یا پروفسور یاد می‌کنند. اما من پس از مداقه بسیار به لغت «مطلق» رسیدم و او را این‌گونه می‌نامم، زیرا در فرهنگ لغت «مطلق» دلالت بر رهایی و بی‌قید بودن می‌کند که این لغت از نگاه من برای ارفعی به کار می‌آید.

حسام الدین ارفعی، برادر عبدالمجید ارفعی و از دیگر سخنران‌های این مراسم، نیز گفت: من از مجید کتاب خواندن را نیز آموختم. اتاق او پناه من بود و بسیاری از کتاب‌های ارزشمند و انسان‌ساز او را در اتاق عبدالمجید و از کتابخانه شخصی‌اش مطالعه کردم. ضمن اینکه برادرم نقاش خوبی هم بود اما بعد از عارضه چشمی دیگر نتوانست نقاشی کند. مجید در خانواده ما یکتا بود و برای یاد گرفتن پایمردی بسیار داشت. در پایان این مراسم ضمن قدردانی از برگزارکنندگان این مراسم، استاد عبدالمجید ارفعی روی صحنه آمد و گفت: من شایسته این همه مهربانی نیستم و از برگزارکنندگان این مراسم به‌ویژه ایلیا محمدی‌نیا برای برگزاری این مراسم تشکر می‌کنم. در بخشی از این مراسم استاد علی جهاندار، خواننده موسیقی ایرانی، به صورت بداهه آواز خواند. همچنین اجرای موسیقی با خوانندگی مسعود موسوی و تک‌نوازی سنتور محسن حسینی از دیگر بخش‌های آیین بزرگداشت عبدالمجید ارفعی بود.