کتاب «گالری گلستان» با حضور چهره‌های سرشناس رونمایی شد

کارنامه یک گالری در سپهر هنر ایران

در هشتادمین سال تولد لیلی گلستان از ۳۵ سال فعالیت او در گالری‌داری و خدمت به هنر تجسمی کشور تجلیل شد. در این آیین کتاب «گالری گلستان» که کارنامه فعالیت این گالری در طول دوران فعالیتش است، رونمایی شد و همچنین منتخب آثار گالری گلستان در طول سال‌های متمادی در قالب یک نمایشگاه روی دیوار رفت.

یک شنبه 1404/01/31 22:35 دسته بندی: اخبار فرهنگ و هنر کد خبر: 11309

این نمایشگاه با عنوان «دروس شماره ۳۴» که برگرفته از نشانی گالری گلستان است و ارائه آثاری از ۴۶ تن از هنرمندان در گالری آرتیبیشن برگزار شده است. گالری گلستان که نخستین گالری ایران پس از انقلاب است،‌ در سال ۱۳۶۷ به همت لیلی گلستان تاسیس شد. این گالری اردیبهشت‌ماه پارسال پس از ۳۵ سال فعالیت،‌ اعلام کرد که برای همیشه به فعالیت خود پایان خواهد داد و نمایشگاه‌هایش را از این پس تنها به صورت مجازی برگزار خواهد کرد.

گفته‎‌ها و شنیده‌ها

در این مراسم جمعی از هنرمندان و دوستان لیلی گلستان حاضر بودند و در سخنانی از او و فعالیت گالری گلستان تمجید کردند.

محمود دولت آبادی به عنوان نخستین سخنران این آیین، گفت: لیلی گلستان بر گردن بسیاری از ما حق دارند و ما قدر او را می‌دانیم.

او با اشاره به سابقه دوستی خانوادگی‌اش با لیلی گلستان گفت: بیش از نیم قرن است که با او رابطه خانوادگی داریم و فرزندانمان با هم بزرگ شده‌اند. لیلی گلستان احترام عمیقی برای کار کردن قائل است و در نیم قرنی که او را از نزدیک می‌شناسم حتی یک لحظه هم دست از کار کردن نکشیده و ناامید نشده است و این بسیار ارزشمند است.

دولت‌آبادی ادامه داد: لیلی گلستان در خانواده‌ای زندگی کرده که همیشه مرکز فرهنگی، هنری و روشنفکری بوده است. یادم می‌آید در اوایل دهه ۴۰که آقای ابراهیم گلستان روزن را تاسیس کردند، از من، سعید سلطان‌پور و خزایی خواست تا شعر‌های سهراب سپهری را بخوانیم. شما فکرش را بکنید ما چه شوقی داشتیم از این اعتماد و پیشنهاد ابراهیم گلستان. آن هم زمانی که هنوز ۲۳ساله نشده بودیم.

او شخصیت و آثار سهراب سپهری را مصداق بارز سهل و ممتنع خواند و گفت: لیلی گلستان و سهراب سپهری رابطه دوستی عمیقی داشتند و اتفاقا گالری گلستان با نمایش آثار سهراب سپهری افتتاح شد و من هم جزو نخستین کسانی بودم که به تماشای این نمایشگاه رفتم. دولت‌آبادی ادامه داد: ۳۵ سال گالری‌داری، آن هم در کشوری که هر روز دستخوش مسائل مختلف هستیم، کار ساده‌ای نیست. لیلی گلستان با برپایی هر نمایشگاه به آیندگان نیز فکر کرده و خوشحالم امروز به همت او بخشی از تاریخ هنر تجسمی ما برای آیندگان مدون شده است.

او در پایان سخنانش گفت: ذهن متمرکز لیلی گلستان آن هم در وضیعت پریشانی اجتماعی ایران، همیشه برای من ستایش‌آمیز بوده است. اگر بخواهیم در زندگی شهری یک شخصیت مثل «مرگان» کتاب «جای خالی سلوچ» پیدا کنیم همین خانم گلستان است. در ادامه مراسم احترام برومند با اشاره به دوستی ۵۰ساله‌اش با لیلی گلستان گفت: سابقه آشنایی من با لیلی گلستان به سال ۱۳۴۶ و کار در تلویزیون باز‌می‌گردد، اما از سال ۱۳۵۱ که لیلی گلستان نویسنده برنامه کودک شد، دوستی ما شکل گرفت و این برنامه و همکاری با لیلی گلستان از نقاط عطف زندگی من به شمار می‌رود. او افزود: اگر من توانستم به وسیله برنامه کودک با خانواده‌ها ارتباط بگیرم، بخشی از آن را مدیون متن‌های خوب لیلی گلستان هستم.

برومند افزود: لیلی گلستان انسان بسیار قوی و مصممی است و یک رفیق تمام‌عیار است. او همیشه برای من الگو بوده است، البته فکر می‌کنم هرگز به گردپای او نرسیده‌ام. برومند با اشاره به دوران سخت بی‌کاری‌های اهل فرهنگ و هنر پس از انقلاب گفت: ما همگی با هم خانه‌نشین شدیم و هیچ منبع درآمدی نداشتیم. یک بار لیلی گلستان پیشنهاد داد که با هم یک مهد کودک راه بیندازیم من هم استقبال کردم، اما بعد او فکر کرد اگر یک کتاب‌فروشی راه‌اندازی کند بهتر است و بعد کتاب‌فروشی‌اش را گالری کرد.

او افزود: در همان سال‌ها چون کار و منبع درآمدی نداشتیم من و همسر صیاد با هم خیاطی می‌کردیم و لباس‌هایی که می‌دوختیم می‌فروختیم. با اینکه خیاطی‌مان خوب نبود اما لیلی گلستان هر بار می‌آمد و از ما لباس می‌خرید و با این کارش از ما حمایت می‌کرد. او در تمام زندگی‌اش از دوستانش و جوان‌ها حمایت کرده است و در سختی‌ها تنهایشان نگذاشته است.

۳۵ سال حرص خوردم

لیلی گلستان هم در ادامه این مراسم گفت: انتشار کتاب گالری گلستان و برپایی نمایشگاه «دروس، شماره ۳۴» به همت دو جوان است و من قدردان لطف این عزیزان هستم. او افزود: به نظر من کتاب گالری گلستان بسیار درجه‌یک و خوب شده است و خوشحالم که کارنامه گالری گلستان برای نسل‌های بعد نیز به جا می‌ماند. من در این ۳۵ سال گالری‌داری، واقعا ۳۵ سال حرص خورده‌ام، بغض کرده‌ام، دعوا کرده‌ام، جیغ زده‌ام، عشق کرده‌ام و با همه این کار‌ها هدفم این بوده که هنر‌های تجسمی ایران را یک پله ارتقا بدهم. تلاش‌های من و همکارانم موجب شده که هنر‌های تجسمی ما بماند و از یاد نرود.

گلستان ادامه داد: امروز خیلی خوشحالم و افتخار می‌کنم که تلاش‌هایم بی‌نتیجه نماند و توانستم هنرمندان جوانی را شناسایی و معرفی کنم و شاهد شکوفایی آنها باشم. به‌نوعی من به عنوان یک مادر تلاش کرده‌ام تا این هنرمندان جوان دیده شوند. با گذشت سه دهه هر بار که اثری از این هنرمندان روی دیوار می‌رود، کیف می‌کنم. او افزود: خوشحالم که با کار فرهنگی توانستیم موفق شویم و با وجود همه سختی‌ها محکم به راهمان ادامه بدهیم.

کتاب «گالری گلستان» از سوی انتشارات گهگاه منتشر شده است. همچنین نمایشگاه «دروس، شماره ۳۴» تا یکشنبه ۲۱ مردادماه در گالری آرتیبیشن برپا خواهد بود.