به گزارش ایسنا، فضای بیثباتی و نارضایتی در حزب کارگر بریتانیا در حال افزایش است و شماری از نمایندگان این حزب در پارلمان، از احتمال تلاش برای تغییر رهبری در آینده نزدیک سخن میگویند.
در گزارش روزنامه «گاردین» آمده است که «کر استارمر» نخستوزیر انگلیس که پیشتر به «غریزه سیاسی قوی» شهرت داشت، در ماههای اخیر چندین بار غافلگیر شده است؛ از سقوط ناگهانی محبوبیت پس از تصمیم مربوط به سوخت زمستانی گرفته تا بحران وفاداری نمایندگان حزب در جریان رأیگیری درباره طرح رفاه اجتماعی و در نهایت کارزار آشکار «اندی برنهام» برای تصاحب رهبری حزب پیش از کنفرانس حزب کارگر.
به نوشته گاردین، اطرافیان استارمر اکنون در هر سو شاهد تهدید هستند و تلاش دارند مخالفان و چهرههای بالقوهی رقیب را شناسایی کنند. در هفتههای اخیر، عملیات ویژهای برای آشکار کردن هرگونه تلاش جهت بهچالشکشیدن رهبری حزب آغاز شده است. برخی منابع معتقدند که چنین اقدامی ممکن است همزمان با اعلام بودجه دولت انجام شود.
مشاوران استارمر به نمایندگان هشدار دادهاند که هرگونه بحران بر سر رهبری حزب میتواند روابط اقتصادی با بازارهای مالی یا روابط دیپلماتیک با ایالات متحده را خدشهدار کند؛ بهویژه اگر نامزدهای جدید برای جلب آرای بدنه حزب به سمت جناح چپ متمایل شوند.
این گزارش میافزاید که «وس استریتینگ» وزیر بهداشت بریتانیا بهعنوان جدیترین تهدید برای استارمر تلقی میشود، اما چهرههای دیگری همچون «اندی برنهام»، «بریجت فیلیپسون»، «شبانه محمود» و حتی «آنجلا رینر» نیز در حال ارزیابی شرایط برای ورود به رقابت احتمالی رهبری هستند.
بر اساس این گزارش، منابع نزدیک به دفتر نخستوزیری اذعان کردهاند که دولت مدام بین راهبردهای مختلف برای مقابله با کاهش محبوبیت خود در نوسان است. پس از تابستانی پرتنش، استارمر با سخنرانی خود در کنفرانس حزب کارگر تا حدی توانست نمایندگان را آرام کند. اما بسیاری از نمایندگان میگویند وعدههای او برای تغییر رویکرد، دوام چندانی ندارد.
به گفته منابع گاردین، برنامهریزان حزب وعده دادهاند که استارمر بیشتر در معرض دید عموم قرار گیرد، سفرهای داخلیاش افزایش یابد و با مردم گفتوگو کند، اما این وعدهها تاکنون تحقق نیافته است. در فاصله میان کنفرانس حزب و اعلام بودجه، استارمر سه بار از کشور خارج شده و بیش از یک ماه است که هیچ کنفرانس خبری برگزار نکرده است.
به نوشته گاردین، بسیاری از نمایندگان تازهوارد حزب کارگر که در دوران استارمر انتخاب شدند، چهرههایی میانهرو و تکنوکرات هستند که از اهداف دولت مرکزی حمایت میکنند، اما وفاداری شخصی چندانی به استارمر ندارند. همین امر سبب شده بخش قابلتوجهی از آنان اکنون نسبت به «تغییر رهبری» تمایل نشان دهند.
انتهای پیام
