به گزارش ایسنا، محققان دانشگاه ساوث استرالیا(UniSA) در حال بررسی این موضوع بودند که آیا داروهای روزمره مورد استفاده برای درمان بیماریهای مزمن میتوانند به طور بالقوه بر درمان سرطان پستان تأثیر بگذارند یا خیر؟ آنچه که آنها یافتند، الگویی نگرانکننده در مورد برخی داروهای خاص بود.
به نقل از انای، محققان با تجزیه و تحلیل دادههای ۱۹ آزمایش بالینی سرطان پستان، شامل ۲۳ هزار و ۲۱۱ بیمار کشف کردند که یک دسته از داروها (به طور خاص، مهارکنندههای پمپ پروتون(PPI) که برای درمان سوء هاضمه و سوزش معده استفاده میشوند) با بقای کلی کمتر، بقای بدون پیشرفت بیماری و ۳۶ درصد افزایش خطر عوارض جانبی جدی در طول درمان همراه بودند.
دکتر ناتانش مودی(Natansh Modi)، نویسنده اصلی این مقاله از دانشگاه UniSA و دانشگاه فلیندرز گفت: بسیاری از زنان مبتلا به سرطان پستان، بیماریهای مزمن دیگری مانند فشار خون بالا، دیابت یا رفلاکس اسید معده را نیز تجربه میکنند، به این معنی که اغلب چندین دارو را همزمان مصرف میکنند.
وی خاطرنشان کرد: نتایج ما نشان نمیدهد که این افراد باید مصرف داروهای غیرسرطانی خود را متوقف کنند، اما تأکید میکند که بررسی منظم داروهای بیمار توسط پزشکان چقدر مهم است، زیرا افراد در این صورت عمر طولانیتری خواهند داشت و چندین مشکل سلامتی را مدیریت میکنند.
محققان معتقدند که PPIها ممکن است پتانسیل تداخل با پاسخهای سیستم ایمنی یا حتی تغییر نحوه جذب و متابولیزه شدن داروهای درمانی سرطان را داشته باشند. با این حال، این فرآیندها هنوز به خوبی شناخته نشدهاند.
این تیم همچنین ارتباطی بین مصرف بتا بلاکرها(beta-blockers)، مهارکنندههای آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین(ACE)، مسدودکنندههای گیرنده آنژیوتانسین و مسدودکنندههای کانال کلسیم، همه داروهایی که معمولاً برای درمان بیماری قلبی یا فشار خون بالا استفاده میشوند و میزان بالاتر عوارض جانبی منفی شدید شناسایی کرد. با این حال، هیچ ارتباطی بین این داروها و بقای کلی وجود نداشت.
در عین حال، استاتینهای کنترلکننده کلسترول و متفورمین که داروی کنترل دیابت نوع ۲ است، هیچ تأثیر معناداری بر بقا یا عوارض جانبی درمان نداشتند. محققان در یک مطالعه در سال ۲۰۲۱ دریافتند که استاتینها با نتایج مثبت در بیماران مبتلا به سرطان پستان مرتبط هستند.
در حالی که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، این مطالعه که تصور میشود بزرگترین مطالعه در نوع خود باشد، نیاز به بررسی بیشتر را در مورد PPIها و نقشی که ممکن است در درمان سرطان پستان داشته باشند، برجسته کرده است.
اشلی هاپکینز(Ashley Hopkins)، نویسنده مسئول این مطالعه و استادیار دانشگاه فلیندرز گفت: این بدان معنا نیست که بیماران باید داروهای رفلاکس خود را بدون توصیه پزشکی متوقف کنند، اما پزشکان باید نسبت به خطرات احتمالی هوشیار باشند و بررسی کنند که آیا PPIها واقعاً مورد نیاز هستند یا خیر.
محققان در پی یافتههای خود خواستار بررسی دقیقتر مکانیسمهای بیولوژیکی بالقوهای هستند که این نتایج نامطلوب درمان سرطان را ایجاد میکنند و اینکه بیماران و پزشکان از تداخلات احتمالی آگاه باشند.
این پژوهش در مجله Cancer Medicine منتشر شده است.
انتهای پیام
