به گزارش ایسنا، «کوییکو تورو»، تحلیلگر ونزوئلایی در مقالهای در روزنامه «وال استریت ژورنال» با ذکر این که «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا در دولت اول خود یک بار تلاشی ناموفق برای سرنگون کردن حکومت «نیکولاس مادورو»، رئیس جمهور ونزوئلا از طریق اجرای به اصطلاح کارزار «فشار حداکثری» داشت تاکید میکند که آن تلاش نه تنها در رسیدن به هدفش راه به جایی نبرد بلکه تنها موجب سخت شدن شرایط اقتصادی برای میلیونها ونزوئلایی شد که برای فرار از این شرایط تصمیم به مهاجرت به سمت شمال یا جنوب گرفتند.
تورو در این مقاله با اشاره اینکه «به نظر میرسد آمریکا در تدارک حمله نظامی به کشورش است» تاکید کرد مخالفان دولت مادورو سالها به آمریکا چشم دوخته بودند که از «جنبش نوپایی دموکراسیخواهانه» آنها حمایت کند و دولت ونزوئلا را متهم میکردند به اینکه «تاریخ را به نفع منافع سیاسی خود بازنویسی میکند» اما حالا به نظر میرسد «کشور ما با چشم انداز حمله نظامی توسط یک دولت خودکامه در آمریکا مواجه است که خوشحال است از اینکه تاریخ ما را به شکلی برای منافع سیاسی خودش مطلوب باشد بازنویسی میکند.»
هر چند که در روزهای اخیر «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا مدعی شده که تردید دارد آمریکا با ونزوئلا وارد جنگ شود اما روند تجمیع قوا و تقویت مواضع نظامی آمریکا در منطقه نزدیک به این کشور ادامه یافته و «وال استریت ژورنال» و دیگر منابع گزارشهایی درباره تلاشهای پنتاگون به منظور انتخاب اهداف برای حملات در ونزوئلا منتشر کردهاند.
ترامپ همچنین چند بار گفته که حکومت «نیکولاس مادورو» را تحت نظر دارد چون به ادعای وی عمدا خلافکاران را از زندانهای ونزوئلا آزاد کرده تا با استفاده از آنها «خیابانهای آمریکا را از فروشندگان مواد مخدر پر کند.»
تورو در ادامه این ادعای رئیس جمهور آمریکا را «کاملا غلط» و «وارونهنمایی آنچه که در واقعیت اتفاق افتاده» خوانده و تصریح میدارد: «در یک دهه گذشته بالغ بر ۸ میلیون ونزوئلایی از کشورشان فرار کردند؛ به زانو در آوردن ونزوئلا دقیقا همان هدفی است که دونالد ترامپ شخصا سالها برای تحقق آن تلاش کرده است.»
تحلیلگر ونزوئلایی در تشریح تلاشهای شکست خورده دولت ترامپ برای سرنگون کردن حکومت ونزوئلا مینویسد: «سال ۲۰۱۹ ترامپ، همچون الان متعهد به کنار زدن مادورو از قدرت با توسل به زور و فشار شده بود. او نام استراتژی خود را "فشار حداکثری" نامید. در واقع هدف او این بود که با وارد ساختن فشارهای اقتصادی تمام عیار شرایط زندگی را در ونزوئلا با هدف تحریک شورش علیه دولت کاراکاس و در عین حال تلاش برای ایجاد یک قیام نظامی غیرقابل تحمل کند. در عمل، این کارزار به شکل حمایت از نامزدی یک قانونگذار مخالف ونزوئلایی برای ریاست جمهوری که اکنون به فراموشی سپرده شده، همراه با اعمال مجموعهای از تحریمهای اقتصادی شدید بر صنعت نفت ونزوئلا، شریان حیاتی اقتصاد این کشور، اجرا شد. تفکر پشت این کارزار این بود که اگر به اندازه کافی سختی اعمال شود، کسی در جایی از ونزوئلا مجبور به شورش خواهد شد.»
به باور این تحلیلگر ونزوئلایی کارزار به اصطلاح «فشار حداکثری» ایالات متحده علیه حکومت ونزوئلا هر چند توانست ضربات شدیدی را به اقتصاد و صنعت نفت این کشور وارد کند اما تنها نتیجهای که داشت به وجود آمدن بحرانی انسانی بود که میلیونها ونزوئلایی را به آستانه گرسنگی رساند اما آن قیامی که دولت آمریکا امیدش را داشت هرگز محقق نشد بلکه انبوهی از ونزوئلایی ها را برای مهاجرت رهسپار مرزها کرد.
او با برشمردن تبعات به راه افتادن موج مهاجرت مهاجران به انگیزه فرار از شرایط اقتصادی سخت در ونزوئلا مینویسد: «ونزوئلاییهایی که وضعشان بهتر بود با هواپیما کشور را ترک کردند. اما میلیونها نفر از مردم فقیرتر که استطاعت آن را نداشتند با پای پیاده رهسپار مرزها شدند. در ابتدا کلمبیا بخش عمده این مهاجران را جذب کرد اما به منابع کلمبیا برای میزبانی از سه میلیون نفر از این هشت میلیون مهاجر فشار زیادی تا حد رسیدن به نقطه شکست وارد آمد. بقیه این مهاجران با گذر از پرو به شیلی و آرژانتین رفتند. صدها هزار نفر نیز به سمت شمال با عبور از شرایط جغرافیایی دشوار و جنگلهای دارای حیوانات وحشی خطرناک خودشان را به آمریکای مرکزی و مکزیک و نهایتا به ایالات متحده آمریکا رساندند. »
تورو با تاکید بر تناقضگوییهای رئیس جمهور آمریکا مینویسد: «ترامپ قرار بود شرایط را برای ونزوئلاییها غیرقابل تحمل کند تا آنها برای سرنگون کردن دولت اقدام کنند. در واقع شرایط غیرقابل تحمل شد اما باعث شد مردم فرار کنند و نهایتا به پشت درهای خود ایالات متحده برسند. حالا رئیس جمهور آمریکا ادعا میکند این جهش در ورود مهاجران برنامه شیطانی حکومت مادورو بوده تا خیابانهای آمریکا را مملو از فروشندگان مواد مخدر کند. هیچ سند و مدرکی درباره درست بودن چنین ادعایی وجود ندارد.»
تحلیلگر ونزوئلایی تصریح میدارد طرح دولت اول ترامپ برای تغییر دادن حکومت در ونزوئلا «تاثیری فاجعهبار نه فقط بر ونزوئلا بلکه بر کل آمریکای لاتین داشت و حتی خود این به اصطلاح کارزار فشار حداکثری آمریکا به میزان قابل توجهی تاثیر معکوس گذاشت. رئیس جمهور آمریکا حالا به جای قبول کردن این شکست شرم آور برای تبرئه خود نظریه توطئه را تکرار میکند.»
به گفته تورو به نظر میرسد که واشنگتن میخواهد بار دیگر تاریخ را تکرار کند «چون پنتاگون تجهیزات نظامی دریایی چشمگیری در دریای کارائیب مستقر کرده در حالی که نیروی زمینی که برای حمله به کشوری به اندازه ونزوئلا لازم است، هنوز بسیج نشده است.»
او عنوان میکند: «نیروی هوایی به تنهایی هرگز نمیتواند یک دولت را سرنگون سازد. به نظر میرسد عدم وجود برنامه برای حمله زمینی به ونزوئلا به معنی بکارگیری استراتژی برانگیختن نوعی از قیام در ونزوئلا است. اما در دولت ترامپ هیچ کس حاضر به پرسیدن این سوال سخت نیست که اگر آنها ثبات را از بین ببرند و باز هم در سرنگون کردن حکومت ونزوئلا شکست بخورند چه اتفاقی میافتد.»
او در پایان نوشته است: «آخرین باری که ترامپ تلاش کرد نیکولاس مادورو را سرنگون کند، شکست خورد و یک چهارم از مردم مجبور به ترک کشور شدند. حالا باید ببینیم او در این تلاش دوم خود چه جهنمی را برپا خواهد کرد؟»
انتهای پیام
