جشنواره فیلم کوتاه تهران با چند حاشیه به پایان رسید

کنایه شهاب حسینی به مداخله نهادها در سینما

جشنواره فیلم کوتاه تهران با داوری کمال تبریزی، فرزاد موتمن، شهاب‌ حسینی، محمدرضا شفاه، درناز حاجی‌ها، آرمان فیاض و میثم مولایی پس از پنج روز به پایان رسید و اختتامیه‌اش حاشیه‌های زیادی را به وجود آورد. اولین حاشیه این برنامه مربوط به اهدای جایزه بخش مستند بود که به فیلم «پورزال» ساخته ماریا ماوتی و احسان فرخی‌فرد تعلق گرفت. ماوتی پس از دریافت جایزه خود گفت: به مسوولانی که نمی‌شنوند، می‌خواهم بگویم وضع سیستان و هامون از حرف گذشته، ما فیلمی درباره سیستان و هامون ساختیم و بدانند هزار کیلومتر دورتر از تهران هامونی وجود دارد که نابود شده است. هامون و سیستان جزو ایران هستند ولی انگار فراموش شده‌اند. اگر مسوولان دلسوزی هستند، به دور از سیاست ‌و مصلحت‌اندیشی عمل کنید. ما هنوز به زنده ماندن هامون امید داریم.

یک شنبه 1404/01/31 05:25 دسته بندی: اخبار فرهنگ و هنر کد خبر: 25015

یکی از حواشی مراسم اختتامیه جشنواره فیلم کوتاه را احمدرضا معتمدی، کارگردان و داور این رویداد، شکل داد. معتمدی که برای اهدای جوایز روی سن آمده بود، از سمانه یداللهی دعوت کرد روی صحنه حاضر شود و بعد گفت: سه نفر از شاگردان من امشب جایزه گرفتند اما بهترین فیلم داستانی امسال مربوط به شاگرد دیگرم سمانه یداللهی بود ولی چون تعداد فیلم‌های ایرانی بخش بین‌الملل زیاد شده بود، از جایزه محروم شد. او به فیلم‌سازان کوتاه توصیه کرد که فیلم «شیفت» یداللهی را به عنوان کلاس درس تماشا کنند و بعد خطاب به او گفت: من جایزه ای ندارم که به شما بدهم ولی تمام سال‌های تدریس و کاری‌ام را به شما جایزه می‌دهم.

در این مراسم سازمان‌ها و نهادها نیز جوایزی اهدا کردند که جایزه مرکز هنری رسانه‌ای نهضت به فیلم «سر» ساخته علیرضا رضایی، جایزه سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران به «شازده کوچولو» ساخته عمار خطی و فیلم «سیزده سالگی» ساخته محمد اسفندیاری و جایزه موسسه بهشت امام رضا(ع) به «بدرود پاریس» ساخته محمدابراهیم شهبازی تعلق گرفت.

در پایان این بخش حاشیه مهم این رویداد رقم خورد وهنگامی که داوران صحنه را ترک می‌کردند، شهاب حسینی گفت: امشب خارج از روال داوری شاهد بودیم که از فیلم‌هایی تقدیر شد. این فیلم‌ها را داوران دیده‌اند و اگر خوب بودند حتما از آنها تقدیر می‌شد. با این تقدیرها نمی‌شود فیلمساز خوب تولید کرد. ‌ او سپس خطاب به فیلم‌سازان جوان گفت: مدتی بود که حضور بازیگران حرفه‌ای در فیلم‌های کوتاه زیاد شده بود و این اتفاق در بیشتر موارد به فیلم‌ها آسیب زد. از این پس به جای آنها، با همان بازیگران تازه‌کار و درست و حسابی کار کنید. ‌صحبت‌های شهاب حسینی با تشویق پرشور حاضران در سالن همایش‌های برج میلاد همراه شد.

در این مراسم جایزه بزرگ بین‌الملل جشنواره که برنده آن به آکادمی اسکار معرفی می‌شود، به «یک فیلم کوتاه درباره بچه‌ها» ساخته ابراهیم حندل از فلسطین اهدا شد و جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران هم به «جشن هنر» به کارگردانی علی توکلی با ۲۲۱۷ رای تعلق گرفت. سازنده این فیلم پس از دریافت جایزه خود با گله از اینکه فیلمش در هیچ بخشی نامزد نشده بود، گفت: آقای شهاب حسینی ای کاش در سالن بودید و می‌دیدید که رای مردم با رای شما فرق دارد. شما فقط یک رای دارید.

پس از این رویداد، کمال تبریزی یکی از داوران جشنواره فیلم کوتاه تهران در یادداشتی نوشت: «با توجه به اظهارات مختلف و شائبه‌های به وجود آمده در داوری بخش ملی جشنواره‌ فیلم کوتاه تهران، جهت رفع هر گونه سوء‌تفاهم می‌خواهم تاکید کنم که همه نامزدها و برندگان این بخش، جمع بندی و نظر نهایی همه داوران بوده و هیچ گونه اعمال نظری خارج از هیات داوری بر تصمیم جمعی اعمال نشده است؛ خاصه اینکه با توجه به روحیه عدالت و انصاف جمع داوری بخش ملی، اساسا هر گونه اعمال نظری خارج از هیات، قطعا غیر‌قابل‌قبول و ناممکن بوده است و شخصا به همه فیلم‌سازان جوان و هنرمند کشور اطمینان می‌دهم داوری امسال در نهایت دقت و سنجش و بی‌هیچ شائبه‌ای صورت گرفته است. برای همه فیلم‌سازان آینده ایران آرزوی موفقیت می‌کنم.»

همچنین پس از برگزاری این برنامه، عده‌ای صحبت‌های شهاب حسینی را در پاسخ به احمد‌رضا معتمدی دانستند اما شهاب حسینی دیروز یادداشتی منتشر کرد و نوشت: «طی تماسی از طرف دبیر جشنواره فیلم کوتاه به اطلاع بنده کمترین رسید که گویا پس از سخنان بنده در مراسم اختتامیه این تصور به وجود آمده که اعتراض بنده به دخل و تصرف در آرای داوری در بخش ملی بوده است. لازم به ذکر است که آرای هیات محترم داوران منطبق بر انتخاب‌هایی بود که انجام شد و چنانچه قصدی بر دخل و تصرف در آرای هیات داوران به صورت سفارشی و فرمایشی وجود داشت، اینجانب در دم انصراف می‌دادم؛ چرا که شان هیات داوری اجل بر هر مصلحتی است.مقصود آثار ضعیف و بی تاثیری بود که توسط ارگان‌ها و نهادهای غیرمربوط و غیرمتخصص مورد تقدیر قرار گرفت و حرف بر سر این است که این‌گونه حمایت‌ها می‌تواند به‌حق اتفاق بیفتد و نه صرفا به دلیل منویاتی که آنان به دنبال آن هستند.

سعی بر آن شد که هدف این انتقاد را به سوی جناب آقای معتمدی گرامی بچرخانند و باز لازم به ذکر است که اصلا چنین نیست و ایشان مانند هر استاد دیگری حق دارند شاگرد خلف خود را مورد تشویق قرار دهند. امید به روزی که همه چیز بر جای درست خود بنشیند و خدا ما را به نعمت تشخیص و تمییز و تفکیک امور و هدایت آن به مسیر حق و درست متنعم و مزین فرماید. آمین.»