اکونومیست کارنامه ۱۰۰ روزه ترامپ را بررسی کرد؛

تنها ۱۳۶۱ روز دیگر باقی مانده است

جمعه 1404/02/05 01:31 دسته بندی: اخبار سیاسی امروز کد خبر: 53307

به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد: نشریه اکونومیست سرمقاله این هفته خود را به کارنامه صد روز اول دولت دوم ترامپ اختصاص داده است. صد روز نخست دوره دوم ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، یکی از شلوغ‌ترین دوره‌ها در میان روسای جمهور قرن حاضر و شاید از زمان فرانکلین دی. روزولت بوده است. ترامپ پروژه‌ای انقلابی را رهبری می‌کند که هدف آن بازسازی اقتصاد، بوروکراسی، فرهنگ، سیاست خارجی و حتی مفهوم خود آمریکا است. پرسش اصلی برای ۱۳۶۱ روز آینده این است: آیا او موفق خواهد شد؟

راه انقلابی ترامپ از دور زدن یا شکستن قانون از طریق صدور انبوه دستورات اجرایی می‌گذرد و هنگامی که دادگاه‌ها به این اقدامات واکنش نشان می‌دهند، رئیس‌جمهور آنها را به چالش می‌کشد. نظریه حاکم بر این رویکرد، قدرت اجرایی نامحدود است؛ باوری که ریچارد نیکسون مطرح کرد، مبنی بر اینکه اگر رئیس‌جمهور کاری انجام دهد، آن کار قانونی است.

اکونومیست می‌نویسد این رویکرد تاکنون به عناصری که آمریکا را شکل داده است آسیب زده است: دیدگاهی از منافع ملی که شامل تامین هزینه داروهای ایدز در آفریقا می‌شود؛ این باور که نهادهای مستقل ارزش ذاتی دارند؛ اعتقاد به اینکه مخالفان سیاسی نیز می‌توانند میهن‌پرست باشند؛ و اعتماد به قدرت دلار. اگر این انقلاب مهار نشود، ممکن است آمریکا به سوی اقتدارگرایی سوق یابد.

با این حال، سناریویی محتمل‌تر وجود دارد که در آن افراط‌گرایی صد روز نخست، نیروهای مقاومت قدرتمندی را برانگیزد. یکی از این نیروها، سرمایه‌گذاران در بازار اوراق قرضه و بورس هستند. آنها به‌درستی نگران مسموم شدن اقتصاد توسط تعرفه‌ها هستند. کسری بودجه کنترل‌نشده و سیاست‌گذاری ناکارآمد می‌تواند به سقوط ارزش دلار منجر شود. در مواجهه با آشوب در بازارها، ترامپ در ماه گذشته دو بار عقب‌نشینی کرده است؛ ابتدا در مورد اعمال تعرفه‌های «متقابل» و این هفته در مورد اخراج جروم پاول، رئیس فدرال رزرو.

منبع دیگر مقاومت، رای‌دهندگان، از جمله جمهوری‌خواهان، هستند؛ در صورتی که اقتصاد عملکرد ضعیفی داشته باشد. اگرچه ترامپ در سرکوب مهاجرت غیرقانونی موفق بوده، میزان تایید ملی او سریع‌تر و بیشتر از هر رئیس‌جمهور دیگری کاهش یافته و رکورد دوره اول خود در ناراحت کردن آمریکایی‌ها را شکسته است. اکثر آمریکایی‌ها دنبال هیچ انقلابی نیستند.