معرفی فیلم Venom: Let There Be Carnage؛ کمدی گرافیکی با بافتی خشن

اگر اختصار، ویژگی اساسی سخنان لطیف باشد، فیلم Venom: Let There Be Carnage با نود دقیقه خود عمدتا یک کمدی خانگی با بافتی خشونت‌آمیز...

اگر اختصار، ویژگی اساسی سخنان لطیف باشد، فیلم Venom: Let There Be Carnage با نود دقیقه خود عمدتا یک کمدی خانگی با بافتی خشونت‌آمیز است.

در فیلم قبلی یعنی Venom، همزیست دندان‌دار، شرور و مغز خورنده مارول به تنها فردی که می‌توانست چسبید یا می‌توان گفت در برای مدتی طولانی در او زندگی کرد. این فرد کسی نبود جز ادی بروک با بازی تام هاردی (Tom Hardy)، یک روزنامه‌نگار بدشانس در سانفرانسیسکو که از به سختی خود را از صفحه تلویزیون جدا کرده و در حال روزنامه‌نگاری واقعی است.

اگر نسخه سال ۲۰۱۸ این فیلم را دیده‌اید، می‌دانید که جمله “بهترین frenemy «فردی که علی‌رغم مشکلات و عدم علاقه با دیگری دوست است» من درون من است” در آن جا پدید آمد. شاید جمله “چرا به خودت ضربه می‌زنی؟” به شما برای یادآوری کمک کند.

شاید به خاطر این که ساخت این فیلم جدید بلافاصله بعد از پروژه قبلی رقم خورد به نظر می‌رسد که این فیلم‌برداری این فیلم دقیقا بعد از پایان فیلم اول ادامه می‌یابد. ادی و ونوم هنوز هم دائما بر سر صفت بیچارگی ادی که منجر به آسیب به سقف شده و بعد اشیائی از پنجره آپارتمان ادی به بیرون پرتاب شد، در حال نزاع با یکدیگرند.

رابطه آن‌ها چقدر عمیق است؟ مشاوره زوجین فقط به عنوان یک شوخی پیشنهاد می‌شود. گویی رابطه آن‌ها در حال به هم خوردن است؛ ونوم امیدوار است که میزبان خود را عوض کرده و لباس فرد دیگری شود، جایی که ستاره برنامه‌ها باشد و خلاصه این که خارج از کمد ادی باشد. در یک کلمه وجود عشق میان آن‌ها پیدا نیست!

این فیلم به کارگردانی اندی سرکیس (Andy Serkis) (که در فیلم اول جایگزین روبن فلیشر شد و ظاهرا هاردی با این او ارتباطی نداشت) اشاراتی طعنه‌آمیز به این نکته دارد که رابطه بین این دو همزیست ممکن است حتی صمیمی‌تر این این‌ها باشد، اما من مطمئن نیستم که این صمیمیت با وجود یک بیگانه گوشت‌خوار که بدن‌ها را اشغال می‌کند امکان‌پذیر باشد.

پس تکلیف طرح کلی داستان فیلم چه می‌شود؟ او بله انگار چیزی وجود دارد؛ ادی با کمک ونوم اجساد به جا مانده از قاتلی سریالی و محکوم به اعدام به نام کلتوس کاسادی با بازی وودی هرلسون (Woody Harrelson) را پیدا می‌کنند. در همین حال، معشوقه کلتوس یعنی شریک (یک کاراکتر شرور در مجموعه‌های مرد عنکبوتی که در این جا نائومی هریس (Naomie Harris) نقش آن را بازی می‌کند) در یک مرکز مخفی دولتی برای افرادی که جهش پیدا کرده‌اند حبس شده است.

ملاقات درخواست شده پیش از اعدام کلتوس، بین او و ادی به هم می‌خورد و در نهایت ادی گاز گرفته می‌شود. این کاملا چیزی برنامه‌ریزی‌نشده بود، اما صبر کنید؛ بلعیدن خون ونوم ظاهرا باعث می‌شود که همزیست او در درون شما رشد کند. منظور دوست جدید کلتوس یعنی کارنیج است (حالا عنوان فیلم معلوم شد). کارنیج به کلتوس این قدرت را می‌دهد که از اتاق تزریق فرار کرده و تقریبا یک زندان را تخریب کند، بسیاری را بکشد، شاهزاده خانم خود را نجات دهد (در این راه حتی بیشتر بکشد!) و یک نبرد تن به تن را رقم بزند.
تعداد انگشت‌شماری از کسانی که راز ادی را می‌دانند زنده هستند، از جمله نامزد سابق ادی یعنی آن با بازی میشل ویلیامز (Michelle Williams) که به نظر می‌رسد در این فیلم کار‌های بیشتری انجام می‌دهد، نامزد بی‌عیب و نقص آن با بازی رید اسکات (Reid Scott) و خانم چن با بازی پگی لو (Peggy Lu) که صاحب خواربارفروشی که برای ونوم شکلات تهیه می‌کند (به نظر می‌رسد که شکلات تنها ماده‌ای است که به غیر از مغز انسان باعث زنده ماندن ونوم می‌شود).

این‌ها نشان‌دهنده این است که شرور این فیلم چیزی متفاوت با شرور موجود در فیلم قبلی است، اما صحنه post-credit «صحنه‌ای که پس از تیتراژ پایانی فیلم به نمایش درمی‌آید» چیز دیگری برای گفتن دارد.

همچنین این فیلم به این نکته اشاره دارد که کاراکتر اصلی فیلم یعنی ونوم (ترکیب ادی و ونوم) در نهایت با دیگر کاراکتر‌های مارول نیز ارتباط برقرار خواهد کرد. این چیزی است که دیگران ممکن است از آن استقبال کنند، اما من این حقیقت را دوست داشتم که این داستان تقریبا بدون اشاره و ارجاع به مارول وجود داشته باشد.

فیلم Venom: Let There Be Carnage یکم اکتبر (۱ مهر ۱۴۰۰) در سینماها منتشر شد.