«دنیای‌اقتصاد» ساختار و عملکرد اتاق بازرگانی مشترک هند و آمریکا را بررسی می‌کند

عقاب‌ها در سرزمین هفتاد و دو ملت

اتاق بازرگانی هند و آمریکا (Indo-American Chamber of Commerce) یک نهاد غیرانتفاعی است که با هدف تقویت روابط اقتصادی و تجاری بین هند و ایالات‌متحده تاسیس شده است. این اتاق، به‌عنوان پل ارتباطی میان کسب‌وکارها و سرمایه‌گذاران دو کشور عمل می‌کند و به تسهیل تجارت و سرمایه‌گذاری در دو کشور می‌پردازد. روابط تجاری هند و آمریکا یکی از پویا‏‏‌ترین روابط اقتصادی در سطح جهان است. این دو کشور با وجود تفاوت‏‏‌های فرهنگی و اقتصادی، از زمان استقلال هند در سال ۱۹۴۷ به‌تدریج به سمت همکاری بیشتر حرکت کرده‏‏‌اند. در سال‌های اخیر، حجم تجارت دوجانبه به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته که شامل کالاها و خدمات مختلفی می‌شود.

دو شنبه 1404/02/01 17:55 دسته بندی: اخبار تجارت کد خبر: 20271

ایالات‌متحده یکی از بزرگ‌ترین شرکای تجاری هند است و صادرات هند به آمریکا شامل خدمات فناوری اطلاعات، دارو، کالاهای کشاورزی و منسوجات می‌شود. از سوی دیگر، کالاهایی نظیر ماشین‌‌‌آلات، نفت و محصولات الکترونیکی، از ایالات‌متحده به هند صادر شده است.

علاوه بر تجارت کالا، سرمایه‌گذاری‌‌‌های دوجانبه بین این دو کشور نیز در حال گسترش است. شرکت‌های آمریکایی به‌طور فزاینده‌‌‌ای در بخش‌‌‌های مختلف اقتصاد هند سرمایه‌گذاری می‌کنند. همچنین شرکت‌های هندی در بازارهای آمریکایی حضور پیدا کرده‌‌‌اند. البته چالش‌‌‌هایی از جمله مسائل مربوط به تعرفه‌‌‌ها، قوانین تجاری و اختلافات مربوط به مالکیت معنوی نیز در این روابط وجود دارد. با این حال، هر دو کشور به دنبال تقویت و گسترش تجارت هستند و مذاکرات و توافقات تجاری مختلف به منظور حل این چالش‌‌‌ها ادامه دارد. در سال ۲۰۲۱ میلادی، حجم تجارت دو کشور، حدود ۱۱۰میلیارد دلار بوده که از این میزان بیش از ۴۰میلیارد دلار کالا از آمریکا به هند و بیش از ۷۰میلیارد دلار از هند به آمریکا صادر شده است. با توجه به این حجم تجارت، حدود ۲.۶‌درصد از کل واردات و بیش از ۲‌درصد کل صادرات آمریکا در همکاری با هند انجام گرفته و در مقابل، نزدیک به ۷‌درصد واردات و ۱۸‌درصد صادرات هندوستان حاصل فعالیت‌‌‌های بازرگانی با آمریکا بوده است.

پیشینه اتاق مشترک آمریکا و هند

اتاق بازرگانی هند و آمریکا (IACC) در سال ۱۹۶۸ تاسیس شد. این اتاق، با همکاری کسب‌وکارها و سرمایه‌گذاران هندی و آمریکایی به‌منظور تسهیل تجارت و سرمایه‌گذاری میان دو کشور و ایجاد پل ارتباطی برای تبادل اطلاعات و منابع تشکیل شده است. در دهه‌‌‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰میلادی، اتاق بازرگانی فعالیت‌‌‌های خود را گسترش داد و شروع به برگزاری سمینارها و کنفرانس‌‌‌ها کرد. برنامه‌های جدید، به‌تدریج اتاق را به یک نهاد مهم در زمینه تعاملات تجاری بین دو کشور تبدیل کرد. در دهه ۱۹۹۰ میلادی، با انجام اصلاحات اقتصادی در هند، این اتاق نقش مهمی در جذب سرمایه‌گذاری‌‌‌های خارجی ایفا کرد و با ایجاد فرصت‌‌‌های شبکه‌‌‌سازی، شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران بیشتری به عضویت این اتاق درآمدند. در این دوره، روابط تجاری هند و آمریکا به‌طور قابل‌توجهی گسترش یافت و اتاق بازرگانی در این روند یک نهاد کلیدی محسوب می‌شد. در سال‌های اخیر، اتاق بازرگانی هند و آمریکا، به فعالیت‌‌‌های خود ادامه داده و به توسعه روابط دوجانبه کمک کرده است.

مدل فعالیت اتاق

شیوه فعالیت اتاق بازرگانی در ایالات‌متحده، براساس مدل آنگلوساکسون است. ساختار آنگلوساکسون، براساس عضویت داوطلبانه و بدون قانون ملی برای اتاق بازرگانی شکل گرفته است. در این مدل، وظیفه عمومی برای اتاق بازرگانی تعریف نشده است و هیچ حکم قانونی برای پرداخت اجباری و حمایت مالی دولتی از اتاق وجود ندارد. به عبارت دیگر، اتاق بازرگانی به‌عنوان یک شخص حقوقی مشابه با سایر انجمن‌‌‌ها و اتحادیه‌‌‌ها ثبت می‌شود. بنابراین، می‌‌‌توان اتاق بازرگانی با مدل آنگلوساکسون را یک سازمان غیرانتفاعی تحت قانون خصوصی دانست که به منظور حفاظت از منافع کارآفرینان، براساس عضویت داوطلبانه فعالیت می‌کند و به نوعی متضاد مدل فعالیت عمومی (دولتی) است. این مدل معمولا با عناوینی همچون مدل آنگلوساکسون، انگلیسی-آمریکایی یا قوانین خصوصی شناخته می‌شود و در ابتدا در مستعمرات انگلیس در سراسر جهان شکل گرفت. امروزه، این مدل بیشتر در کشورهای انگلیسی‌زبان مانند ایالات‌متحده، بریتانیا و استرالیا مشاهده می‌شود. از سوی دیگر، فعالیت اتاق بازرگانی در هندوستان، به‌عنوان یکی از مستعمرات سابق بریتانیا نیز مبتنی بر مدل آنگلوساکسون است. اتاق در این مدل به همان حق عضویت و همچنین وجوهی که از اسپانسرها دریافت می‌کند و البته کمک‌‌‌های غیرمستمر دولتی متکی است و دولت‌‌‌ها معمولا حق عضویتی را که به این اتاق‌‌‌ها پرداخت می‌شود از مالیات معاف می‌کنند. همچنین در این مدل، محدودیتی در حوزه سرزمینی که اتاق به آن خدمات ارائه می‌دهد، وجود ندارد. از معایب مدل فعالیت آنگلوساکسون می‌‌‌توان به بی‌توجهی به منافع عمومی جامعه، مشکل سواری رایگان، عدم‌کفایت منابع مالی و تعداد کم اعضا اشاره کرد. از آنجا که اتاق بازرگانی و صنعت هند و آمریکا به‌عنوان یک سازمان غیر‌انتفاعی فعالیت می‌کند، شیوه فعالیت این اتاق به مدل آنگلوساکسون نزدیک‌‌‌تر است.

عضویت در اتاق

اتاق بازرگانی هند و آمریکا (IACC) به‌عنوان یک سازمان غیردولتی، به اعضای خود فرصت‌‌‌های ارزشمندی برای شبکه‌‌‌سازی، همکاری‌‌‌های تجاری و دسترسی به منابع مختلف ارائه می‌دهد. عضویت در این اتاق، مزایای متعددی برای اعضا فراهم می‌‌‌آورد که به تقویت کسب‌وکارها و تسهیل روابط تجاری کمک می‌کند. اولین مزیت، دسترسی به جدیدترین اطلاعات در مورد سیاست‌‌‌های دولتی، مالیات و قوانین و مقررات تولید و سرمایه‌گذاری است که اعضا را در جریان تغییرات مهم قرار می‌دهد. همچنین، اطلاعاتی در مورد قوانین ویزا و حقوق مالکیت معنوی (IPR) به اعضا ارائه می‌شود که برای انجام معاملات بین‌المللی حیاتی است. اعضای اتاق به‌صورت رایگان از اشتراک «مجله خبری تجارت هند و آمریکا» بهره‌‌‌مند می‌‌‌شوند که آنها را از فرصت‌‌‌های بازار و استراتژی‌‌‌های موفق آگاه می‌کند. اتاق بازرگانی، درخواست‌‌‌های کسب‌وکار داخلی و بین‌المللی را به اعضا ارائه می‌دهد و به تسهیل تجارت بین شرکت‌ها کمک می‌کند. علاوه بر این، فرصت‌‌‌های متنوعی برای شبکه‌‌‌سازی از طریق فروم‌‌‌ها، کارگاه‌‌‌ها و سمینارها برای اعضا فراهم می‌شود. این رویدادها به اعضا کمک می‌کند تا بهترین شیوه‌‌‌ها را یاد بگیرند، ایده‌‌‌های جدیدی برای رشد مطرح کنند و با رهبران صنعتی در ارتباط باشند تا بازارها را بهتر درک کنند. یکی از مزایای مهم عضویت در اتاق، دسترسی اعضا به سطوح مختلف مدیریت دولتی است. اتاق بازرگانی به‌‌‌طور منظم با دولت‌‌‌های مرکزی و ایالتی در ارتباط است و نمایندگی اعضا را در مجامع مختلف صنعتی بر عهده دارد. همچنین، در زمینه تعیین سیاست‌‌‌های اقتصادی و تجاری به نمایندگی از شرکت‌های هندی و آمریکایی اعمال نفوذ می‌کند. از دیگر مزایای عضویت، تبلیغ شرکت‌ها از طریق نمایشگاه‌‌‌های تجاری و اعزام‌‌‌های داخلی و خارجی به هند و ایالات‌متحده است. اتاق بازرگانی همچنین از طریق مقالات، اخبار و بیانیه‌‌‌های مطبوعاتی، به اعضا کمک می‌کند تا دیده شوند و از طریق فناوری‌های ارتباطی نوین، درخواست‌‌‌های تجاری دریافت کنند. در اتاق هند و آمریکا، متقاضیان می‌‌‌توانند از دو نوع عضویت بهره‌‌‌مند شوند: عضویت پاترون و عضویت عادی. برای عضویت پاترون، حق عضویت به صورت «یک‌‌‌بار پرداخت» است. اعضای پاترون از هند می‌‌‌توانند عضویت مادام‌‌‌العمر را با پرداخت ۷۰۰‌هزار روپیه (هر دلار تقریبا برابر با ۸۳روپیه است) و عضویت ۱۰ساله را با پرداخت ۳۰۰‌هزار روپیه انتخاب کنند. اعضای پاترون خارج از هند نیز می‌‌‌توانند عضویت محدود به ۱۰سال را با هزینه ۶‌هزار دلار و عضویت مادام‌‌‌العمر را با هزینه ۱۵۰‌هزار دلار دریافت کنند. در دسته عضویت عادی از داخل هند، چهار گروه وجود دارد. گروه A شامل کسب‌وکارهای فردی با گردش مالی تا ۵۰میلیون روپیه است که عضویت در آن با پرداخت ۱۱‌هزار روپیه در سال امکان‌پذیر است. برای گروه‌هایB تا D که دارای گردش مالی ۵۰ تا ۲۰۰میلیون روپیه، ۲۰۰میلیون تا یک‌میلیارد روپیه و بیش از یک‌میلیارد روپیه هستند، به ترتیب، حق عضویت‌های سالانه ۱۸هزار، ۲۵‌هزار و ۳۵‌هزار روپیه در سال، در نظر گرفته شده است. برای اعضای عادی خارج از هند نیز حق عضویت برای شرکت‌ها ۱۲۰۰دلار و برای افراد ۶۰۰دلار در سال است. همچنین، تمامی متقاضیان باید یک هزینه پذیرش به مبلغ ۵‌هزار روپیه یا ۱۵۰دلار و مالیات‌‌‌های مربوطه را نیز پرداخت کنند.

ساختار اداری

اتاق بازرگانی هند و آمریکا، دارای ساختار اداری کارآمد است که به آن اجازه می‌دهد، به‌طور موثر به نیازهای اعضا پاسخ دهد و در پیشبرد اهداف تجاری و اقتصادی خود موفق باشد. در رأس این ساختار، هیات‌مدیره قرار دارد که شامل اعضای برجسته از بخش‌‌‌های مختلف اقتصادی، شامل صنعت، تجارت و خدمات است. این هیات نه‌تنها مسوول تعیین سیاست‌‌‌ها و استراتژی‌‌‌های کلی اتاق است، بلکه به‌طور فعال در شناسایی فرصت‌‌‌های بازار و چالش‌‌‌های موجود نیز مشارکت می‌کند. مدیریت اجرایی که شامل مدیرعامل و تیم مدیریتی است، وظیفه اجرای سیاست‌‌‌ها و برنامه‌‌‌های تعیین‌‌‌شده توسط هیات‌مدیره را برعهده دارد. این بخش به صورت روزمره بر فعالیت‌‌‌های اتاق نظارت کرده و اطمینان حاصل می‌کند که منابع به‌درستی و به طور بهینه مصرف می‌‌‌شوند. علاوه بر این، IACC دارای کمیته‌‌‌های تخصصی است که به بررسی و تحلیل مسائل خاص در حوزه‌‌‌های تجارت، مالیات، قوانین و روابط بین‌الملل می‌‌‌پردازند. این کمیته‌‌‌ها شامل کارشناسان و متخصصانی هستند که تجربه و دانش عمیق‌‌‌تری در زمینه‌‌‌های مربوطه دارند و به اتاق کمک می‌کنند تا به‌سرعت به تغییرات بازار و نیازهای اعضا پاسخ دهد. کارگروه‌‌‌ها و انجمن‌‌‌های مختلفی نیز در IACC وجود دارند که به اعضا این امکان را می‌دهند تا در زمینه‌‌‌های خاص به تبادل نظر پرداخته و راهکارهای متناسب با چالش‌‌‌های خود را پیدا کنند. این گروه‌‌‌ها به ترویج همکاری و شبکه‌‌‌سازی میان اعضا کمک می‌کنند و فرصتی برای ایجاد ارتباطات استراتژیک فراهم می‌‌‌آورند. بخش پشتیبانی اداری نیز وظیفه انجام امور اجرایی، مالی و خدماتی اتاق را برعهده دارد و به مدیریت منابع انسانی، حسابداری و ارتباطات داخلی و خارجی می‌‌‌پردازد. این بخش به گونه‌‌‌ای طراحی شده است که به طور موثری از فعالیت‌‌‌های کل اتاق پشتیبانی و ارتباطات را تسهیل کند.

زندگی‌نامه رئیس اتاق

«پانکاج بوهرا»، یک حسابدار رسمی با بیش از ۳۶سال تجربه است که برای سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۴ میلادی به عنوان رئیس ملی اتاق بازرگانی هند و آمریکا (IACC) انتخاب شده است. او در حال حاضر به‌عنوان مالک شرکت Pankaj Bohra & Co که یک شرکت حسابداری برجسته مستقر در احمدآباد است، فعالیت می‌کند. بوهرا آموزش‌‌‌های خود را تحت نظر یکی از چهار شرکت بزرگ حسابداری جهان، یعنی شرکت «ارنست و یانگ» (EY) تکمیل کرده است. وی در طول دوران حرفه‌‌‌ای خود در جایگاه‌های مختلفی در این شرکت و سایر نهادهای تجاری مشغول به کار بوده است تا آنکه نهایتا شرکت حسابداری خود را تاسیس کرد. شرکت او امروزه خدمات حرفه‌‌‌ای گسترده‌‌‌ای از جمله حسابرسی و مدیریت ریسک، مشاوره مالیاتی، امور مالی شرکتی، سرمایه‌گذاری خارجی در داخل و خارج از هندوستان، مشاوره سهام خصوصی و همچنین ادغام و تملک‌‌‌ها را ارائه می‌دهد. پانکاج بوهرا همچنین به عنوان عضو هیات‌مدیره چند شرکت به این شرکت‌ها در زمینه استراتژی‌‌‌های تجاری، برنامه‌‌‌ریزی مالی و حاکمیت شرکتی مشاوره می‌دهد. او بیش از ۱۵سال است که عضو فعال اتاق بازرگانی هند و آمریکاست و پیش از برعهده گرفتن سمت ریاست ملی این اتاق، نقش‌‌‌های مهمی همچون رئیس شاخه گجرات (۲۰۱۳)، رئیس منطقه‌‌‌ای شورای هند غربی (۲۰۲۰) و نایب‌‌‌رئیس اجرایی این اتاق (۲۰۲۱) را برعهده داشته است.