فیلیپینی‌ها شوکه شده‌اند

زندگی زیر سایه قدرت نظامی چین

برای مسافرانی که به جزیره کوچک «تیتو» پرواز می‌کنند، واقعیت جاه‌طلبی سرزمینی چین بلافاصله روشن می‌شود. مصادیق آن از این قرار است: ده‌ها کشتی چینی یک ذره زمین را که چند صدفیلیپینی آن را خانه می‌خوانند محاصره کرده‌اند. «کامیله النیا» و «جس آزنار» در گزارش ۱۲اوت در نیویورک‌تایمز نوشتند، با این حال، در حال حاضر، زندگی در این جزیره آرام و مسالمت جویانه است. قایق‌های کوچک ماهی‌گیری چوبی در ساحل شنی سفید در ساحل شرقی قرار دارند. خانه‌های ناامن که از تخته سه لا، الوارهای ضایعاتی و برزنت به هم متصل شده‌اند، شکل اصلی سرپناه هستند. در یک غروب، چند نفر در نزدیکی ساحل جمع شدند تا ماهی‌ها را جدا کنند؛ درحالی‌که دیگران با نیزه‌های ماهی‌گیری وارد استخرهای جزر و مد شدند.

یک شنبه 1404/09/23 12:11 دسته بندی: اخبار سیاسی امروز کد خبر: 12367

اما آرامش موجود در آنجا این واقعیت را رد می‌کند که تیتو سرزمینی مورد مناقشه است. در همان نزدیکی، چین یک ناوگان متشکل از کشتی‌های گارد ساحلی و کشتی‌های میلیشیاهای دریایی مستقر کرده است. در صخره‌ای در آن نزدیکی، پایگاهی نظامی ساخته که چراغ‌های آن در شب مانند شهر می‌درخشد. تشدید حضور چین، فیلیپین را که نزدیک به نیم‌قرن است تیتو را اشغال کرده، مبهوت کرده است. بنابراین، فیلیپین در حال ارتقا و بهبود تاسیسات نظامی ضعیف خود است که در انتهای جنوبی جزیره قرار دارد. این مساله فیلیپینی‌های بیشتری را تشویق می‌کند که به آنجا مهاجرت کنند.بهبود تاسیسات نظامی در آنجا همچنین ساکنان «تیتو» (که خودشان آن را «پاگ آسا» می‌خوانند) را تقویت کرده و خصومت‌ها با چین را کاهش می‌دهد. سربازان فیلیپینی در ماه ژوئن در انتظار ورود ‌میهمانان به تیتو بودند که در فیلیپین به «پاگ آسا» معروف است.

این غیرنظامیان تنها غیرنظامیان «جزایر اسپراتلی» هستند؛ زنجیره‌ای از حدود ۱۰۰جزیره مرجانی، صخره‌ای و حفره‌های دریایی در دریای چین جنوبی که ممکن است ذخایر نفتی قابل توجهی داشته باشند و ۶کشور ادعای مالکیت آن را دارند. این کشورها خود را در میانه یک مناقشه ژئوپلیتیک پرتنش می‌بینند. «مارجوری گانیزو» و همسرش «جونی آنتونیو گانیزو» با هشت فرزندشان، به‌رغم خطر حمله چین، در ماه نوامبر به اینجا نقل مکان کردند. خانم گانیزو ۳۶ساله گفت: «در پایان، باید از خود می‌پرسیدیم: گرسنگی یا ترس؟ مهم نیست کجا هستید، اگر زمان مردن برسد، خواهید مرد.» تنش‌ها بین پکن و مانیل که یک معاهده دفاعی متقابل با ایالات متحده دارد، شعله‌ور شده است.

تمام ذخایر در جزیره -برنج، آرد، تخم مرغ، گوشت و حتی دام و داروها - باید از سرزمین اصلی به آنجا برده شود. دو سال پیش، ساکنان صدای انفجارهای متعددی را شنیدند که جزیره را لرزاند. آنها از وقوع جنگ می‌ترسیدند. اما درگیری -بین ملوانان فیلیپینی و چینی، بر سر ریزش زباله‌های یک موشک فضایی چینی- به زودی فروکش کرد. در ماه ژوئن، در بخش دیگری از جزایر اسپراتلی، یک کشتی گارد ساحلی چین چند قایق نظامی فیلیپین را سوراخ سوراخ و یک سرباز را به‌شدت مجروح کرد. تنش‌ها در هفته‌های اخیر کاهش یافته است؛ اما حتی یک اشتباه محاسباتی کوچک در هر دو طرف می‌تواند منجر به درگیری با پیامدهای جهانی شود؛ زیرا دریای چین جنوبی یک آبراه حیاتی برای تجارت بین‌المللی است.

برای ساکنان تیتو (منطقه‌ای به وسعت ۹۰جریب زمین) محاصره چین منطقه آنها را برای ماهی‌گیری محدود کرده و منبع اصلی غذا را کاهش داده است. اما برای برخی، زندگی در اینجا بهتر است. آقای گانیزو اکنون به‌عنوان جوشکار ماهانه ۳۵۰دلار درآمد دارد؛ درحالی‌که ۸۰دلار در پالاوان، استان فیلیپین که تقریبا ۳۰۰مایل دورتر است و نزدیک‌ترین نقطه به تیتو است، درآمد داشت. او یکی از بسیار غیرنظامیانی است که در تاسیسات نظامی تیتو کار می‌کند. مانیل که از تجمیع امکانات پکن در منطقه غافلگیر شده بود، در سال۲۰۱۸ شروع به ارتقای امکانات جزیره کرد. اکنون سال‌ها پس از درخواست مقامات شهر، یک بندر دارد. باند فرودگاهش که زمانی گل آلود بود و معمولا پس از اندکی باران غیرقابل استفاده بود، به باندی بتنی ارتقا یافته است. آشیانه هواپیما، برج مراقبت، پادگان نظامی، مرکز بهداشت و ساختمان مدرسه در حال ساخت است. تمام لوازم موجود در جزیره -برنج، آرد، تخم‌مرغ، گوشت، دام و داروها- باید از سرزمین اصلی وارد شوند. بسیاری از غذاها به‌صورت رایگان به غیرنظامیان داده می‌شود که بخشی از جذابیت جزیره است. اما آب و هوای بد می‌تواند این سفرها را خنثی کند و باعث کمبود مواد غذایی شود.

تا سال جاری، هیچ پزشکی در جزیره وجود نداشت و زنان باردار همچنان باید برای سه‌ماه سوم بارداری خود به سرزمین اصلی فیلیپین نقل مکان کنند. برق با پرداخت هزینه آن هم از نیروگاه دیزلی در دسترس است و خانه‌ها آب لوله کشی ندارند. گاهی اوقات رفتن به تیتو از سر استیصال است. «امانوئل گرگاندا» در سال۲۰۱۶ از «لوزون»، جزیره اصلی در این کشور آمد تا از نبرد سخت «رودریگو دوترته»، رئیس‌جمهور سابق، علیه مواد مخدر که ده‌ها هزار نفر را به قتل رساند، بگریزد. گرگاندا، ۴۳ساله، مصرف‌کننده سابق مواد مخدر- درحالی‌که قایق‌های چوبی را به‌عنوان سوغات بیرون از خانه‌اش درست می‌کرد- می‌گوید: «همچنان می‌خواهم زندگی و تغییر کنم. من و خانواده‌ام بسیار ترسیده بودیم؛ زیرا برخی از دوستانم قبلا کشته شده بودند.» مانند سایر ساکنان مرد تیتو، به گرگاندا نیز آموزش داده شده که چگونه اسلحه شلیک کند تا برای تهاجم چین آماده شود.

در سال۲۰۲۱، «لری هوگو»، رئیس یک گروه ماهی‌گیر، در حال حرکت به سمت یک سد شنی در نزدیکی تیتو بود تا ماهی‌گیری کند که یک کشتی بزرگ گارد ساحلی چین مانع او شد و به ۱۰۰یاردی او رسید. کشتی‌های چینی مرتبا ماهی‌گیران فیلیپینی را در نزدیکی تیتو و سایر بخش‌های دریای چین جنوبی تعقیب می‌کنند و آنها را می‌رانند. در ژوئن امسال، من و یکی از همکارانم، پس از دریافت تاییدیه از دولت فیلیپین، پنج روز را در تیتو صرف کردیم. ما با یک هواپیمای نظامی پرواز کردیم و در منزل یک خانواده به سر بردیم و ماهی تازه و سایر غذاهای دریایی می‌خوردیم. سال گذشته، دولت فیلیپین، تیتو و دیگر صخره‌های مرجانی تحت اشغال فیلیپین در جزایر اسپراتلی را به روی گردشگران باز کرد. برخی از ساکنان خانه‌های خود را به خانه‌ای برای بازدیدکنندگان تبدیل کردند.

بیش از ۲۰۰مهاجر متشکل از حدود ۶۵خانواده در این جزیره زندگی می‌کنند. همچنین حدود ۱۵۰کارگر برای ارتقای امکانات نظامی به اینجا آورده شده‌اند. مقامات می‌گویند که حدود ۱۰۰سرباز، اعضای گارد ساحلی و آتش‌نشان در اینجا مستقر هستند. به نوشته «النیا- آزنار»، گزارشگران نیویورک‌تایمز، درحالی‌که برخی کارشناسان می‌گویند حضور فیلیپینی‌ها در تیتو ادعای این کشور را بر این جزیره تقویت می‌کند، شهردار آنجا، «روبرتو دل موندو» گفت که نگران مفت‌خوری مهاجران است. دل موندو، سرباز سابق نیروی هوایی که در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ در جزیره مستقر بود، افزود: «بسیاری از آنها از سخاوت دولت سوءاستفاده می‌کنند.» او به تازگی یارانه ماهانه غذا را به چند کیلو برنج برای هر نفر کاهش داده است.